Dziecko jest największym szczęściem w życiu rodziców. Ten widok malutkich rączek i słodkiej buźki potrafi wywołać łzy w oczach każdego rodzica. Jest również wielką odpowiedzialnością, wymaga wielu poświeceń i wyrzeczeń. W życiu tak małego dziecka jest kilka okresów ruchowych: na początku dziecko położone leży nieruchomo, poruszając jedynie rączkami, później zaczyna się wiercić, próbować przewracać na brzuszek i tym podobnie, gdy opanuje przewracanie na brzuszek, zacznie raczkować.
Gdy nauczy się raczkować będzie coraz bardziej coraz bardziej ciekawski. Tutaj zaczynają się już pewne problemy otóż trzeba uważać na to co pozostawiamy na podłodze. Tak malutki dziecko bardzo lubi wkładać do buzi rożne rzeczy. Wszyscy wiemy co może się stać. Ważne jest aby mieć raczkujące dziecko pod opieką i uważać na to co robi. Jeżeli pokój dziecka znajduje się na piętrze należy już pomyśleć o barierce uniemożliwiającej dziecku spadnięcie po schodach. Bez takiej barierki dziecko może zlecieć po schodach a dla tak malutkiego dzidziusia mogło by to być fatalne w skutkach. Uprzedzam że mimo waszych największych starań zawsze będą zdarzać się drobne urazy, niegroźne ale powodujące dużo płaczu. Mam tu na myśli drobne uderzenia np. o nogę stołu czy zwykła utrata równowagi w trakcie raczkowania. Wiem że każdy płacz dziecka powoduje silny stres u jego rodziców, ale nie można popadać w paranoję. Co innego gdy czujemy, widzimy że dziecko uderzyło się poważniej i mamy podejrzenia że coś jest nie w porządku to należy skontaktować się z lekarzem. Po raczkowaniu nadchodzi poram na chodzenie. Ośmino miesięczne dziecko potrafi stać jeśli jest podtrzymywane przez rodziców, dopiero w wieku 10 miesięcy potrafi stać samodzielnie trzymając się jakiejś podpory. Chodzenie to nie proces natychmiastowy i wymaga sporo pracy zarówno od dziecka jak i jego rodziców. Wszyscy rodzice chcieli by ich dziecko chodziło jak najszybciej jednak samodzielne spacery dziecka będą miały miejsce dopiero między dziesiątym a czternastym miesiącem życia.
Kilka porad dzięki którym pomożecie swojemu dziecku nauczyć się chodzić :
1. Wyposażcie wasze dziecko w chodzik, nie uczy on chodzenia, ale prawidłowego ustawiania nóżek.
2. Nauka chodzenia jest najlepsza w kapciach profilaktycznych, które trzymają nogę we właściwym położeniu. Odpowiednie będą kapcie Danielki, Daniel czy kapcie Adamki
3. Ubierajcie dziecko w takie ubranka które nie utrudnią mu ruchów,
4. Zachęcajcie dziecko do ruch zabawkami, gdy zobaczy zabawkę która mu się podoba chętniej będzie się poruszał
5. Nie róbcie nic na siłę, na wszystko przyjdzie czas.
Pamiętajcie!!!
Nauka powinna się odbywać pod nadzorem rodzica.
Zabezpieczcie schody, aby raczkująca, czy chodząca pociecha nie miała możliwości upadku
Uważajcie na to co zostawiacie w zasięgu rączek dziecka, ponieważ małe przedmioty mogą zostać połknięte.
Wystarczy że zastosujecie się do tych kilku wskazówek a wasza pociecha nauczy się chodzić bez niebezpiecznych zdarzeń, wam nie przybędzie siwych włosów od nie potrzebnego stresu.